Kiedy słyszysz słowo "cukrzyca", Twoja pierwsza myśl prawdopodobnie dotyczy wysokiego poziomu cukru we krwi. Cukier we krwi jest często niedocenianym składnikiem Twojego zdrowia. Kiedy przez dłuższy czas jest on rozregulowany, może przerodzić się w cukrzycę. Cukrzyca wpływa na zdolność organizmu do wytwarzania lub wykorzystywania insuliny, hormonu, który pozwala organizmowi zamieniać glukozę (cukier) w energię. Oto jakie objawy mogą wystąpić w Twoim organizmie, gdy cukrzyca zaczyna działać.
Cukrzyca może być skutecznie zarządzana, jeśli zostanie wcześnie wykryta. Jednak nieleczona może prowadzić do potencjalnych powikłań, takich jak choroby serca, udar, uszkodzenie nerek i uszkodzenie nerwów.
Normalnie po zjedzeniu lub wypiciu, Twój organizm rozkłada cukry z pożywienia i wykorzystuje je do produkcji energii w komórkach. Aby to osiągnąć, trzustka musi produkować hormon zwany insuliną. Insulina ułatwia proces pobierania cukru z krwi i umieszczania go w komórkach w celu wykorzystania, czyli w celach energetycznych.
Jeśli masz cukrzycę, trzustka albo produkuje zbyt mało insuliny, albo nie produkuje jej wcale. Insulina nie może być efektywnie wykorzystana. Pozwala to na wzrost poziomu glukozy we krwi, podczas gdy pozostałe komórki są pozbawione bardzo potrzebnej energii. Może to prowadzić do wielu różnych problemów wpływających na prawie każdy główny układ organizmu.
Rodzaje cukrzycy
Wpływ cukrzycy na organizm zależy również od jej rodzaju. Istnieją dwa główne typy cukrzycy: typ 1 i typ 2.
Cukrzyca typu 1, zwana również cukrzycą młodzieńczą lub insulinozależną, jest zaburzeniem układu odpornościowego. Twój własny układ odpornościowy atakuje komórki produkujące insulinę w trzustce, niszcząc zdolność organizmu do wytwarzania insuliny. W przypadku cukrzycy typu 1, aby żyć, musisz przyjmować insulinę. Większość ludzi zostaje zdiagnozowana jako dziecko lub młody dorosły.
Typ 2 jest związany z opornością na insulinę. Dawniej występowała w starszych populacjach, ale obecnie coraz więcej młodszych populacji jest diagnozowanych z cukrzycą typu 2. Wynika to z niewłaściwego stylu życia, diety i nawyków ruchowych.
W przypadku cukrzycy typu 2 trzustka przestaje efektywnie wykorzystywać insulinę. Powoduje to problemy z pobieraniem cukru z krwi i wprowadzaniem go do komórek w celu uzyskania energii. W końcu może to prowadzić do konieczności stosowania leków na insulinę.
Wcześniejsze fazy, takie jak prediabetes, mogą być skutecznie kontrolowane za pomocą diety, ćwiczeń fizycznych i dokładnego monitorowania poziomu cukru we krwi. Może to również zapobiec pełnemu rozwojowi cukrzycy typu 2. Cukrzyca może być kontrolowana. W niektórych przypadkach może nawet dojść do remisji, jeśli dokona się odpowiednich zmian w stylu życia.
Cukrzyca ciążowa to wysoki poziom cukru we krwi, który rozwija się podczas ciąży. W większości przypadków cukrzycę ciążową można kontrolować za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych. Zazwyczaj ustępuje ona również po urodzeniu dziecka. Cukrzyca ciążowa może zwiększyć ryzyko powikłań w czasie ciąży. Może również zwiększyć ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 w późniejszym okresie życia zarówno u matki, jak i u dziecka.
Układ endokrynologiczny, wydalniczy i pokarmowy
Jeśli Twoja trzustka produkuje mało insuliny lub nie produkuje jej wcale - lub jeśli Twój organizm nie jest w stanie jej wykorzystać - do zamiany tłuszczu w energię wykorzystywane są hormony zastępcze. Może to powodować wysoki poziom toksycznych substancji chemicznych, w tym kwasów i ciał ketonowych, co może prowadzić do stanu zwanego cukrzycową kwasicą ketonową. Jest to poważne powikłanie choroby. Objawy obejmują skrajne pragnienie, nadmierne oddawanie moczu i zmęczenie.
Twój oddech może mieć słodki zapach, który jest spowodowany podwyższonym poziomem ciał ketonowych we krwi. Wysoki poziom cukru we krwi i nadmiar ketonów w moczu może potwierdzić cukrzycową kwasicę ketonową. Nieleczony stan ten może prowadzić do utraty przytomności, a nawet śmierci.
Cukrzycowy zespół hiperglikemiczno-hiperosmolarny (HHS) występuje w cukrzycy typu 2. Obejmuje on bardzo wysoki poziom glukozy we krwi, ale bez ketonów. W tym stanie może dojść do odwodnienia organizmu. Może dojść nawet do utraty przytomności. HHS występuje najczęściej u osób, u których cukrzyca nie została zdiagnozowana lub u osób, które nie były w stanie kontrolować swojej cukrzycy. Może być również spowodowany atakiem serca, udarem lub infekcją.
Wysoki poziom glukozy we krwi może powodować gastroparezę - sytuację, w której trudno jest całkowicie opróżnić żołądek. To opóźnienie może powodować wzrost poziomu glukozy we krwi. W rezultacie mogą również wystąpić nudności, wymioty, wzdęcia i zgaga.
Uszkodzenie nerek
Cukrzyca może również uszkodzić nerki i wpłynąć na ich zdolność do filtrowania produktów odpadowych z krwi. Jeśli Twój lekarz wykryje u Ciebie mikroalbuminurię lub podwyższoną ilość białka w moczu, może to być znak, że Twoje nerki nie funkcjonują prawidłowo.
Choroba nerek związana z cukrzycą nazywana jest nefropatią cukrzycową. Choroba ta nie daje objawów aż do późniejszych stadiów. Jeśli cierpisz na cukrzycę, Twój lekarz oceni Cię pod kątem nefropatii, aby pomóc Ci zapobiec nieodwracalnemu uszkodzeniu nerek lub ich niewydolności.
Układ krążenia
Cukrzyca zwiększa ryzyko wystąpienia u Ciebie nadciśnienia tętniczego, które dodatkowo obciąża serce. Wysoki poziom glukozy we krwi może przyczyniać się do powstawania złogów tłuszczowych w ścianach naczyń krwionośnych. Z czasem może to ograniczyć przepływ krwi i zwiększyć ryzyko wystąpienia miażdżycy, czyli stwardnienia naczyń krwionośnych.
Według National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases, cukrzyca podwaja ryzyko wystąpienia chorób serca i udaru. Oprócz monitorowania i kontrolowania poziomu glukozy we krwi, dobre nawyki żywieniowe i regularne ćwiczenia fizyczne mogą pomóc obniżyć ryzyko wysokiego ciśnienia krwi i wysokiego poziomu cholesterolu.
Powinieneś także rozważyć rzucenie palenia, jeśli jesteś zagrożony cukrzycą. Cukrzyca i palenie to bardzo złe połączenie. Zwiększa ono ryzyko wystąpienia problemów sercowo-naczyniowych i ograniczenia przepływu krwi.
Brak przepływu krwi może w końcu wpłynąć na Twoje dłonie i stopy i powodować ból podczas chodzenia. Nazywa się to klaudycją przerywaną. Zwężone naczynia krwionośne w nogach i stopach mogą również powodować problemy w tych obszarach. Na przykład, stopy mogą być zimne lub z powodu braku czucia mogą nie być w stanie odczuwać ciepła. Stan ten znany jest jako neuropatia obwodowa, która jest rodzajem neuropatii cukrzycowej, powodującej osłabienie czucia w kończynach. Jest to szczególnie niebezpieczne, ponieważ może uniemożliwić Ci zauważenie urazu lub infekcji.
Cukrzyca zwiększa również ryzyko rozwoju zakażeń lub owrzodzeń stopy. Słaby przepływ krwi i uszkodzenie nerwów zwiększa prawdopodobieństwo amputacji stopy lub nogi. Jeśli cierpisz na cukrzycę, bardzo ważne jest, abyś dbał o swoje stopy i często je kontrolował.
